اَلْمُؤَذِّنُ‌

مؤذّن از اذان و به معنای اعلان کننده است

حضرت مولا علی امیرمؤمنان‌علیه السلام فرمود: 

«أَنَا الْمُؤَذِّنُ فِی الدُّنْیا وَالْآخِرَةِ، قالَ اللَّهُ تَعالی «فَأَذَّنَ مُؤَذِّنٌ بَینَهُمْ أَنْ لَعْنَةُاللَّهِ عَلَی الظَّالِمِینَ» 

(سوره اعراف، آیه 44)
یعنی: 
«در این هنگام، ندادهنده‌ای در میان آنها ندا می‌دهد: «لعنت خدا بر ستمگران باد»

أَنَا ذلِکَ الْمُؤَذِّنُ»»

عَلِیٌّ حَکِیمٌ‌

امام صادق‌علیه السلام در مورد آیه شریفه 

«اِهْدِنَا الصِّرَاطَ الْمُسْتَقِیمَ» 

فرمود: 

«هُوَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ‌علیه السلام وَمَعْرِفَتُهُ وَالدَّلِیلُ عَلی أَنَّهُ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ، قَوْلُهُ عَزَّوَجَلَّ: «وَإِنَّهُ فِی أُمِ‌ّ الْکِتابِ لَدَینا لَعَلِی حَکِیمٌ» 

اَلْحَقُّ‌

«وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنْ شآءَ ...»

(سوره کهف، آیه 29) 

«بگو: این حقّ است از سوی پروردگار شما! هرکس می‌خواهد...». 

در مورد این آیه، از امام باقرعلیه السلام نقل شده که فرمود: 

َالْحَسْرَةُ

«وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَی الْکافِرِینَ»؛ 

(سوره حاقه، آیه 50) 

«و او مایه حسرت کافران است». 

از امام صادق‌علیه السلام نقل شده:

مراد از «الحسرة» در این آیه شریفه

حِزْبِیلٌ‌

 نام همان مؤمن آل فرعون است که در قرآن به آن اشاره شده است، که می‌فرماید: 

«وَقالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یکْتُمُ إِیمانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ‌یقُولَ رَبِّی‌اللَّهُ وَقَدْجآءَکُمْ بِالْبَیناتِ مِنْ رَبِّکُمْ وَإِنْ یکُ کاذِباً فَعَلَیهِ کَذِبُهُ وَإِنْ یکُ صادِقاً یُصِبْکُمْ بَعْضُ الَّذِی یعِدُکُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کَذّابٌ»؛ 

(سوره غافر، آیه 28) 

«و مرد مؤمنی از آل فرعون که ایمان خود را پنهان می‌داشت گفت: آیا می‌خواهید مردی را بکشید به خاطر این‌که می‌گوید: