اسمح از واژه سمح؛
کسی است که از همه بخشنده‌تر و باسخاوت‌تر باشد.
رسول خداصلی الله علیه وآله طبق حدیثی فرمود:
«عَلِی بْنُ أَبِی‌طالِبٍ أَقْدَمُ أُمَّتِی سِلْماً، وَأَکْثَرُهُمْ عِلْماً، وَأَصَحُّهُمْ دِیناً، وَأَفْضَلُهُمْ یقِیناً، وَأَکْمَلُهُمْ حِلْماً، وَأَسْمَحُهُمْ کَفّاً، وَأَشْجَعُهُمْ قَلْباً، وَهُوَ الْإِمامُ وَالْخَلِیفَةُ بَعْدِی»
(مائة منقبة، ص 50؛ التحصین، ص 619)
«علی بن ابی‌طالب‌علیه السلام مقدم‌ترین مسلمان امّت من است، او از همه بیشتر علم دارد، دینش از همه صحیح‌تر، یقینش از همه برتر، حلم و بردباری‌اش از همه کامل‌تر، از همه سخاوت‌مندتر و از همه شجاع‌تر است، او امام و خلیفه بعد از من است».
کسی است که از همه بخشنده‌تر و باسخاوت‌تر باشد.
