أَسْخَی الْأُمَّةِ

با سخاوت‌ترین مردم

عنوان و لقبی است که رسول‌خداصلی الله علیه وآله به امیرالمؤمنین‌علیه السلام فرموده است:

«یا عَلِیّ! أَنْتَ أَفْضَلُ أُمَّتِی فَضْلاً... وَأَشْجَعُهُمْ قَلْباً وَأَسْخاهُمْ کَفّاً» 

(بحارالانوار، ج 37، ص 255؛ امالی صدوق، ص 46)

«ای علی! تو بافضیلت‌ترین امّت من، و نیز تو شجاع‌ترین و باسخاوت‌ترین امّت من می‌باشی».

شنونده غیبت

دروغ ممنوع

رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم فرمودند: 

... از دروغ بپرهیزید که آن دری از درهای جهنم است

منبع: کنز العمال،ج ۳،ص۳۴۶،ح،۶۸۶۲

َالذّاکِرُ

کسی که ذکر خدای تعالی را می‌گوید و او را در هر حال به یاد می‌آورد.

حضرت مولا علی امیرالمؤمنین‌علیه السلام می‌فرماید: 

«أَنَا الذّاکِرُ یقُولُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: 

«اَلَّذِینَ یذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَقُعُوداً وَعَلی جُنُوبِهِمْ» 

(سوره آل عمران، آیه 191)» 

منبع:

(بحارالانوار، ج 35، ص 46؛ معانی الاخبار، ص 58) 

«من همان ذاکری هستم که خداوند می‌فرماید: «کسانی که در حال ایستاده، نشسته و به پهلو خوابیده به یاد خدا هستند»».

دِینُ الْحَقِ‌ّ

ِ‌ّ«هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَدِینِ الْحَقِ‌ّ لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ»

(سوره صف، آیه 9) 

«او کسی است که رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا او را بر همه ادیان غالب سازد، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند». 

محمّد بن فضیل می‌گوید: