اِتِّباعُهُ فَضِیلَةٌ

کسی که پیروی و اطاعت از او، موجب فضیلت و برتری شخص پیروی کننده است.

پیامبرخداصلی الله علیه وآله در فضایل حضرت مولا امام علی‌علیه السلام فرمود:

«حُبُّ عَلِی نِعْمَةٌ وَاتِّباعُهُ فَضِیلَةٌ دانَ بِهِ الْمَلائِکَةُ وَحَفَّتْ بِهِ الْجِنُّ الصّالِحُونَ، لَمْ یمْشِ عَلَی الْأَرْضِ ماشٍ بَعْدِی إِلّا کانَ‌هُوَ أَکْرَمَ مِنْهُ‌عِزّاً وَفَخْراً وَمِنْهَاجاً لَمْ یکُ فَظّاً عَجُولاً وَلا مُسْتَرْسِلاً لِفَسادٍ وَلا مُتَعَنِّداً حَمَلَتْهُ الْأَرْضُ فَأَکْرَمَتْهُ 

اِتِّباعُهُ فَرِیضَةُ اللَّهِ‌

رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود:

«أَلا إِنَّ وِلایةَ عَلِی‌ّ وِلایةُ اللَّهِ، وَحُبَّهُ عِبادَةُ اللَّهِ، وَاتِّباعَهُ فَرِیضَةُ اللَّهِ، وَأَوْلِیاءَهُ أَوْلِیاءُ اللَّهِ، وَأَعْداءَهُ أَعْداءُ اللَّهِ، وَحَرْبَهُ حَرْبُ اللَّهِ وَسِلْمَهُ سِلْمُ اللَّهِ»

(امالی صدوق، ص 31؛ روضة الواعظین، ج‌1، ص‌100؛ مشارق انوار الیقین، ص 106)

«آگاه باشید، ولایت علی همان ولایت خداست، دوست داشتن او عبادت و پیروی از او واجب و فریضه الهی است، دوستان او دوستان خدا و دشمنان او دشمنان خدایند، جنگ او جنگ خدا و صلح او صلح خداست».

أَبُو وُلْدِ الرَّسُولِ‌

رسول خداصلی الله علیه وآله به فاطمه زهراعلیها السلام فرمود:

«إِنَّ عَلِیّاً أَخِی وَصَفِیّی وَأَبُو وُلْدِی»

(بحارالانوار، ج 22، ص 503؛ امالی طوسی، ص 606. المستدرک علی الصحیحین، ج 3، ص 239)

«همانا علی، برادر و برگزیده من است، او پدر فرزندان من می باشد».

أَبُو الْمُؤْمِنِینَ‌

پدر مؤمنان

پیامبرخداصلی الله علیه وآله فرمود:

«أَنَا وَعَلِی أَبُوالْمُؤْمِنِینَ، فَمَنْ سَبَّ أَحَدَنا فَعَلَیهِ لَعْنَةُ اللَّهِ»

(الصراط المستقیم، ج 2، ص 93)

«من و علی پدر مؤمنان هستیم، هرکس یکی از ما را دشنام و ناسزا دهد، پس لعنت خدا بر او باد».

أَبُو الشُّهَداءِ و ابوالغرباء

پدر شهیدان

ومنظور آن آقایی است که همه فرزندان او را یا شهید کردند و یا اسیر و آواره و یا تبعید نمودند.

رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود:

«عَلِیّ سَیدُ الشُّهَداءِ وَأَبُوالشُّهَداءِ الْغُرَباءِ»

(موسوعه امام علی‌علیه السلام، ج 8، ص 138)

«علی آقای شهیدان و پدر شهیدان است که در غربت به شهادت رسیدند»

در فرازی از دعای ندبه نیز اشاره دارد:

«وَالْأُمَّةُ مُصِرَّةٌ عَلی مَقْتِهِ، مُجْتَمِعَةٌ عَلی قَطِیعَةِ رَحِمِهِ وَإِقْصآءِ وُلْدِهِ، إِلَّا الْقَلِیلَ مِمَّنْ وَفیٰ لِرِعایةِ الْحَقِّ فِیهِمْ، فَقُتِلَ مَنْ قُتِلَ، وَسُبِیَ مَنْ سُبِیَ، وَأُقْصِیَ مَنْ أُقْصِیَ»