مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ‌

کسی که نفس و جانش را با خدا معامله کند.

«وَمِنَ النّاسِ مَنْ یَشْرِی نَفْسَهُ ابْتِغآءَ مَرْضاتِ اللَّهِ وَاللَّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبادِ»

(سوره بقره، آیه 207)
«بعضی‌از مردم باایمان و فداکار، جان خود را به خاطر خشنودی خدا می‌فروشند و خدای تعالی نسبت به بندگان مهربان است».
ابن عباس نقل کرده: 

این آیه شریفه در شأن حضرت علی‌علیه السلام نازل‌شده، که شب هجرت، در جایگاه پیامبرصلی الله علیه وآله خوابید. 

این داستان، به داستان

«لیلة المبیت»

 نیز مشهور است.

(تفسیر القرطبی، ج 3، ص 21؛ تفسیر الثعلبی، ص 1، ص 232)