«قُلْ بِفَضْلِاللَّهِ وَبِرَحْمَتِهِ فَبِذلِکَ فَلْیفْرَحُوا هُوَخَیرٌ مِمّا یجْمَعُونَ»
(سوره یونس، آیه 58)
«بگو: به فضل و رحمت خدا باید خوشحال شوند؛ این از تمام آنچه جمع کردهاند، بهتراست».
«... وَلَوْلا فَضْلُ اللَّهِ عَلَیکُمْ وَرَحْمَتُهُ لَاتَّبَعْتُمُ الشَّیطانَ إِلّا قَلِیلاً»
(سوره نساء، آیه 83)
«... و اگر فضل و رحمت خدا بر شما نبود، جز عدّه کمی، همگی از شیطان پیروی میکردید».
یکی از اسامی قرآنی حضرت مولا علی امیرمؤمنانعلیه السلام رحمت است.
چنانکه ابنعباس درباره آیه میگوید:
«بِفَضْلِ اللَّهِ النَّبِیصلی الله علیه وآله وَبِرَحْمَتِهِ عَلِیٌّعلیه السلام»
منبع:
(بحارالانوار، ج 35، ص 423)
«مراد از فضل خدا، رسول خداست صلی الله علیه و آله و سلم و مراد از رحمت، علی بن ابیطالب علیهماالسلام است».
همچنین در تفسیر قمی آمده است:
«اَلْفَضْلُ رَسُولُ اللَّهِ وَالرَّحْمَةُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَعلیه السلام، فَبِذلِکَ فَلْیفْرَحُوا، قالَ: فَلْیفْرَحْ شِیعَتُنا هُوَ خَیرُ مِمّا أُعْطِی أَعْداؤُنا مِنَ الذَّهَبِ وَالْفِضَّةِ»
منابع:
(بحارالانوار، ج 35، ص 423؛ مناقب آل ابی طالب، ج 4، ص 180؛ تفسیر القمی، ج 1، ص 145)
«مراد از فضل، رسول خدا و منظور از رحمت، امیرمؤمنان است، پس (شیعیان ما) به آن باید خوشحال باشند؛ چون این بهتر از طلا و نقرهای است که به دشمنان ما داده شود».