الْوِلایةُ

قرآن کریم می‌فرماید:

«هُنالِکَ الْوِلایةُ للَّهِ‌ِ الْحَقِ‌ّ هُوَ خَیرٌ ثَواباً وَخَیرٌ عُقْباً»

(سوره کهف، آیه 44)
«در آنجا ثابت گردید که ولایت (و قدرت) از آن خداوند برحقّ است! اوست که برترین ثواب و بهترین عاقبت را (برای مطیعان) دارد».
روایت شده که امام باقر و امام صادق‌علیهما السلام در مورد این آیه شریفه فرمودند: 

َالْوَسِیلَةُ

وسیله یعنی واسطه و چیزی که دیگران به واسطه آن، به خدا تقرب می‌جویند.

خداوند می‌فرماید: 

«وَابْتَغُوا إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ»

(سوره مائده، آیه 35)

«و وسیله‌ای برای تقرّب به او بجویید».

و امیرمؤمنان‌علیه السلام فرمود: 

من آن وسیله هستم، با فرزندانم.

(مناقب آل ابی طالب، ج 3، ص 75)

الْوُدُّ

خدای تعالی فرموده:

«إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصّالِحاتِ سَیجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمنُ وُدّاً»

(سوره مریم، آیه 96)
«مسلّماً کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبّتی برای آنان در دلها قرار می‌دهد».
ابوبصیر می‌گوید: 

از امام صادق‌علیه السلام در مورد این آیه پرسیدم، فرمود:

«وِلایةُ أَمِیرِالْمُؤْمِنِینَ هِی الْوُدُّ الَّذِی قالَ اللَّهُ»

الْوالِدُ

«وَوالِدٍ وَما وَلَدَ»

(سوره بلد، آیه 3)
«و قسم به پدر و فرزند».

از امام صادق‌علیه السلام در مورد آیه شریفه نقل شده که فرمود: 

مراد از «والِد» علی‌علیه السلام است، و «ما وَلَدَ» نیز امامان‌علیهم السلام هستند.

(بحارالانوار، ج‌23، ص‌268؛ مناقب آل ابی‌طالب، ج‌3، ص 105)
همچنین از امام باقرعلیه السلام نقل شده:

الْواحِدَةُ

«قُلْ إِنَّما أَعِظُکُم بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا للَّهِ‌ِ مَثْنی وَفُرادی ثُمَّ تَتَفَکَّرُوا ما بِصاحِبِکُمْ مِنْ جِنَّةٍ إِنْ هُوَ إِلّا نَذِیرٌ لَکُم بَینَ یدَی عَذابٍ شَدِیدٍ»

(سوره سبأ، آیه 46)
«بگو: شما را تنها به یک چیز اندرز می‌دهم، و آن اینکه: دو به دو یا یک به یک برای خدا قیام کنید، سپس بیندیشید این دوست و همنشین شما (محمّد) هیچ‌گونه جنونی ندارد؛ او فقط بیم‌دهنده شما در برابر عذاب شدید الهی است».