النُّورُ

از اسامی قرآنی امیرمؤمنان‌علیه السلام، نور است.

«فَالَّذِینَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»

(سوره اعراف، آیه 157)
«پس کسانی که به او ایمان آوردند، و حمایت و یاری‌اش کردند، و از نوری که با او نازل شده پیروی نمودند، آنان رستگارانند».
ابوبصیر می‌گوید: 

النَّقِیبُ‌

مانند کفیل و ضمین

کسی که در بین قوم اطلاع و آگاهی و معرفتش به مردم و امور آنان از همه بیشتر است.

«وَبَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَی عَشَرَ نَقِیباً»

(سوره مائده، آیه 12)
«و از آنها، دوازده (سرپرست) برانگیختیم».
با توجّه به آیه شریفه، رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود:

«مِنْ أَهْلِ بَیتِی اِثْنا عَشَرَ نَقِیباً نُجَباءٌ مُحَدِّثُونَ مُفَهِّمُونَ»

اَلنَّبَأُ الْعَظِیمُ‌

خبر مهم و بزرگ

از نام‌های قرآنی است که رسول خداصلی الله علیه وآله به امیرمؤمنان‌علیه السلام خطاب کرد: 

«أَنْتَ النَّبَأُ الْعَظِیمُ»

(بحارالانوار ج‌36،ص‌4؛ عیون اخبارالرضا، ج‌2، ص‌6)

َالنّاسُ‌

«أَمْ‌یَحْسُدُونَ النّاسَ عَلیٰ ماآتاهُمُ اللَّهُ مِنْ‌فَضْلِهِ»

(سوره نسا، آیه 54)
«یا نسبت به‌مردم (پیامبر و خاندانش) و برآنچه خدا ازفضلش به‌آنان بخشیده، حسدمی‌ورزند؟»
در شرح این آیه شریفه آمده: 

مراد از الناس، 

مَنْ کَفَی اللَّهُ بِهِ‌

کسی که خداوند به وسیله نیرو و قدرت او، دیگران را کفایت کرده(از جمله در جنگ بدر و احزاب و غیره)

از امام صادق‌علیه السلام و ابن مسعود پیرامون آیه 

«وَکَفَی اللَّهُ الْمُؤْمِنِینَ الْقِتالَ»

نیز نقل شده که در شأن آن حضرت نازل شده است.

(مناقب آل ابی‌طالب، ج 3، ص 134. ینابیع المودّة، ج‌1، ص 93؛ تاریخ دمشق، ج 42، ص 360)