صاحِبُ الْأَعْرافِ‌

«وَنادی أَصْحابُ الأَْعْرافِ رِجالاً یَعْرِفُونَهُمْ بِسِیماهُمْ...»

(سوره اعراف، آیه 48) 

«و اصحاب اعراف، مردانی (دوزخیان) را که از سیمایشان آنها را می‌شناسند، صدا می‌زنند...». 
رسول خداصلی الله علیه وآله درباره این آیه فرمود: 

صاحِبُ آیةِ وَالنَّجْمِ‌

«وَالنَّجْمِ إِذا هَوی ماضَلَّ صاحِبُکُمْ وَماغَویٰ»

(سوره نجم، آیات 1و 2) 

«سوگند به ستاره هنگامی که افول می‌کند، هرگز دوست شما (محمّد) منحرف نشده و مقصد را گم نکرده است». 
ابن عباس در مورد نزول این آیه می‌گوید: 

صاحِبُ آیةِ النَّجْوی‌

پیامبرخداصلی الله علیه وآله خوش‌مشرب و خوش‌برخورد و با مردم مهربان و خودمانی بود، اصحاب هم همیشه و هروقت دوست داشتند به خدمت حضرت می‌رسیدند و با ایشان خلوت نموده، تقاضای ملاقات خصوصی می‌کردند و از هر دری سخن می‌گفتند. 

گاه این مجالس طولانی و زیاد می‌شد و پیامبر خداصلی الله علیه وآله را از کارهایش بازمی‌داشت، تا اینکه آیه شریفه نازل شد:

صاحِبُ آیةِ إِنَّما وَلِیکُمُ اللَّه

«إِنَّما وَلِیّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَیؤْتُونَ الزَّکاةَ وَهُمْ راکِعُونَ»

(سوره مائده، آیه 55) 

«سرپرست و ولی شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آورده‌اند؛ همانها که نماز را برپا می‌دارند، و در حال رکوع، زکات می‌دهند».
این آیه شریفه درباره حضرت مولا امام علی‌علیه السلام نازل شده

چنان‌که رسول خداصلی الله علیه وآله آن را تأیید کرده است: 

صاحِبُ آیةِ الْبَرائَةِ

آیات ابتدایی سوره مبارکه توبه می‌فرماید: 

«وَأَذانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَی النّاسِ یوْمَ الْحَجِ‌ّ الأَْکْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِی‌ءٌ مِنَ الْمُشْرِکِینَ وَرَسُولُهُ فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَیرٌ لَکُمْ وَإِنْ تَوَلَّیتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ غَیرُ مُعْجِزِی اللَّهِ وَبَشِّرِ الَّذِینَ کَفَرُوا بِعَذابٍ أَلِیمٍ * 

إِلَّا الَّذِینَ عاهَدتُمْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ثُمَّ لَمْ ینقُصُوکُمْ شَیئاً وَلَمْ یظاهِرُوا عَلَیکُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَیهِمْ عَهْدَهُمْ إِلی مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُتَّقِینَ * 

فَإِذَا انْسَلَخَ الأَْشْهُرُ الْحُرُمُ