«إِنَّما وَلِیّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَیؤْتُونَ الزَّکاةَ وَهُمْ راکِعُونَ»
(سوره مائده، آیه 55)
«سرپرست و ولی شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آوردهاند؛ همانها که نماز را برپا میدارند، و در حال رکوع، زکات میدهند».
این آیه شریفه درباره حضرت مولا امام علیعلیه السلام نازل شده
چنانکه رسول خداصلی الله علیه وآله آن را تأیید کرده است:
«عَلِیّ بْنُ أَبِی طالِبٍ أَقامَ الصَّلاةَ وَآتَی الزَّکاةَ وَهُوَ راکِعٌ یرِیدُ وَجْهَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ فِی کُلِّ حالٍ»
منبع:
(وسائل الشیعه، ج 9، ص 478)
«علی بن ابیطالبعلیه السلام نماز اقامه نمود و زکات پرداخت کرد؛ در حالی که در رکوع بود و خواهان قرب الهی در هر حالی است».
شأن نزول آیه:
وقتی این آیه نازل شد، رسول خداصلی الله علیه وآله به طرف مسجد آمد، سائلی را دید که از مسجد بیرون میآمد، فرمود:
آیا کسی به تو چیزی داد؟
گفت: آری آن آقایی که مشغول نماز است.
و او امیرمؤمنانعلیه السلام بود که در حال رکوع به سائل فقیر کمک نمود.
منابع:
(بحارالانوار، ج 35، ص 183؛ امالی صدوق، ص 124؛ ارشاد القلوب، ج 2، ص 260؛ اقبال الاعمال، ص 304؛ الافصاح، ص 132. تفسیر الرازی، ج 6، ص 87؛ تفسیر البیضاوی، ج 2، ص 88؛ تفسیر ابن کثیر، ج 3، ص 138؛ تفسیر البغوی، ج 3، ص 73)