اَلْآخِذُ

گیرنده و حفظ کننده سنّت پیامبر

چنان‌که رسول خداصلی الله علیه وآله خطاب به حضرت مولا علی‌علیه السلام فرمود:

«أَنْتَ الْآخِذُ بِسُنَّتِی وَالذّآبُّ عَنْ مِلَّتِی»

«ای علی! تو همانی که سنّت مرا اخذ و حفظ نموده و از ملّت و آیین من دفاع خواهی کرد».

(بحارالانوار، ج 37، ص 191؛ کشف الیقین، ص 466؛ الطرائف، ج 2، ص 521؛ امالی طوسی، ص 351)

َالْیسْرُ

«یرِیدُ اللَّهُ بِکُمُ الْیسْرَ وَلا یرِیدُ بِکُمُ الْعُسْرَ»

(سوره بقره، آیه 185)

«خدای تعالی راحتی شما را می‌خواهد، نه زحمت شما را».

امام باقرعلیه السلام در تفسیر این آیه شریفه فرمود:

مراد از یُسر، حضرت علی‌علیه السلام است و دیگران عُسر هستند.

(بحارالانوار، ج‌36، ص‌99؛ تفسیر عیاشی، ج‌1، ص‌82)

هادِی الْأُمَّةِ

قرآن کریم می‌فرماید:

«إِنَّما أَنْتَ مُنْذِرٌ وَلِکُلِ‌ّ قَوْمٍ هادٍ»

(سوره رعد، آیه 7)
«تو فقط بیم دهنده‌ای! و برای هر گروهی هدایت کننده‌ای است».
ابن عباس می‌گوید: 

هنگامی‌که این آیه شریفه نازل شد، رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود: من منذر هستم و علی نیز هادی است.

الْوِلایةُ

قرآن کریم می‌فرماید:

«هُنالِکَ الْوِلایةُ للَّهِ‌ِ الْحَقِ‌ّ هُوَ خَیرٌ ثَواباً وَخَیرٌ عُقْباً»

(سوره کهف، آیه 44)
«در آنجا ثابت گردید که ولایت (و قدرت) از آن خداوند برحقّ است! اوست که برترین ثواب و بهترین عاقبت را (برای مطیعان) دارد».
روایت شده که امام باقر و امام صادق‌علیهما السلام در مورد این آیه شریفه فرمودند: 

َالْوَسِیلَةُ

وسیله یعنی واسطه و چیزی که دیگران به واسطه آن، به خدا تقرب می‌جویند.

خداوند می‌فرماید: 

«وَابْتَغُوا إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ»

(سوره مائده، آیه 35)

«و وسیله‌ای برای تقرّب به او بجویید».

و امیرمؤمنان‌علیه السلام فرمود: 

من آن وسیله هستم، با فرزندانم.

(مناقب آل ابی طالب، ج 3، ص 75)