اَلْأَذانُ‌

اعلان و آگاهی دادن

آیه شریفه «وَأَذانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ»

(سوره توبه، آیه 3) 

اعلان و اطلاعیه‌ای از جانب خدا و رسولش است.

امیرالمؤمنین‌علیه السلام نیز فرموده است:

«قالَ اللَّهُ تَعالی «وَأَذانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ» فَأَنَا ذلِکَ الْأَذانُ»؛

ِالْإِنْسانُ

در مورد آیه «وَقالَ الْإِنْسانُ ما لَها» ( سوره زلزال، آیه 3) نقل شده که معصوم علیه السلام فرمود: 

مراد از آن، امیر المؤمنین‌علیه السلام است.

منابع:

(بحارالانوار، ج 24، ص 96؛ تفسیر قمی، ج‌2، ص‌433.) 

چنان‌که روزی این آیه را نزد ایشان قرائت کردند، فرمود: 

«فَأَنَا الْإِنْسانُ الَّذِی یقُولُ ما لَکَ»

اِلْإِمامُ الْمُبِینُ

پیامبر خاتم‌صلی الله علیه وآله امام علی‌علیه السلام را مصداق امام مبین بیان کرده و در خطبه غدیر فرمود: 

«مَعاشِرَ النّاسِ! ما مِنْ عِلْمٍ إِلّا وَقَدْ عَلَّمْتُهُ عَلِیّاً، وَهُوَ الْإِمامُ الْمُبِینُ»

(بحارالانوار، ج 35، ص 427؛ الیقین، ص 349) 

«ای مردم هیچ علمی نبود جز اینکه آن را به علی آموختم و او امام مبین است».

اَلْإِحْسانُ

«إِنَّ اللَّهَ یأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسانِ» 

(سوره نحل، آیه 90) 

«خدای تعالی به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می‌دهد». 

در مورد این آیه، روایات متعددی نقل شده که:

اَلْآمِرُ بِالْعَدْلِ

کسی که به عدل و عدالت، فرمان می‌دهد و خود نیز طبق آن عمل می‌کند. 

این عنوان از القابی است که در قرآن کریم به آن حضرت اشاره شده، و در آیه شریفه می‌فرماید: