صاحِبُ آیةِ النَّجْوی‌

پیامبرخداصلی الله علیه وآله خوش‌مشرب و خوش‌برخورد و با مردم مهربان و خودمانی بود، اصحاب هم همیشه و هروقت دوست داشتند به خدمت حضرت می‌رسیدند و با ایشان خلوت نموده، تقاضای ملاقات خصوصی می‌کردند و از هر دری سخن می‌گفتند. 

گاه این مجالس طولانی و زیاد می‌شد و پیامبر خداصلی الله علیه وآله را از کارهایش بازمی‌داشت، تا اینکه آیه شریفه نازل شد:

صاحِبُ آیةِ إِنَّما وَلِیکُمُ اللَّه

«إِنَّما وَلِیّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَیؤْتُونَ الزَّکاةَ وَهُمْ راکِعُونَ»

(سوره مائده، آیه 55) 

«سرپرست و ولی شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آورده‌اند؛ همانها که نماز را برپا می‌دارند، و در حال رکوع، زکات می‌دهند».
این آیه شریفه درباره حضرت مولا امام علی‌علیه السلام نازل شده

چنان‌که رسول خداصلی الله علیه وآله آن را تأیید کرده است: 

صاحِبُ آیةِ الْبَرائَةِ

آیات ابتدایی سوره مبارکه توبه می‌فرماید: 

«وَأَذانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَی النّاسِ یوْمَ الْحَجِ‌ّ الأَْکْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِی‌ءٌ مِنَ الْمُشْرِکِینَ وَرَسُولُهُ فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَیرٌ لَکُمْ وَإِنْ تَوَلَّیتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ غَیرُ مُعْجِزِی اللَّهِ وَبَشِّرِ الَّذِینَ کَفَرُوا بِعَذابٍ أَلِیمٍ * 

إِلَّا الَّذِینَ عاهَدتُمْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ثُمَّ لَمْ ینقُصُوکُمْ شَیئاً وَلَمْ یظاهِرُوا عَلَیکُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَیهِمْ عَهْدَهُمْ إِلی مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُتَّقِینَ * 

فَإِذَا انْسَلَخَ الأَْشْهُرُ الْحُرُمُ 

َالشَّفْعُ‌

«وَالْفَجْرِ * وَلَیالٍ عَشْرٍ * وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ»

(سوره فجر، آیات 1 - 3) 

«به سپیده‌دم سوگند * و به شب‌های ده‌گانه * و به زوج و فرد». 

جابر جعفی در مورد آیه شریفه می‌گوید: 

مَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ‌

«أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلَی نُورٍ مِنْ رَبِّهِ»

(سوره زمر، آیه 22.) 

«آیا کسی که خدای تعالی سینه‌اش را برای اسلام گشاده و بر فراز مرکبی از نور الهی قرار گرفته (همچون کوردلان گمراه است؟!)». در روایت آمده: 

این آیه شریفه در مورد علی‌علیه السلام و حمزه نازل شده است. منابع:

(تفسیر آلوسی، ج 17، ص 453؛ تفسیر الثعالبی«ثعلبی»، ج 3، ص 322؛ تفسیر المحرر الوجیز، ج 5، ص 474)