اَلْکِتابُ‌

«ذلِکَ الْکِتابُ لا رَیبَ فِیهِ هُدی لِلْمُتَّقِینَ»

(سوره بقره، آیه 2) 
«آن کتاب باعظمتی است که شک در آن راه ندارد؛ و مایه هدایت پرهیزکاران است». 
امام باقرعلیه السلام در مورد این آیه شریفه فرمود: 

«اَلْکِتابُ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ لا شَکَّ فِیهِ أَنَّهُ إِمامٌ»

منابع:
(بحارالانوار، ج 24، ص 351؛ تأویل الآیات، ص 33) 
«مراد از کتاب، (حضرت مولا علی) امیرمؤمنان‌علیه السلام است که هیچ شکی در آن نیست که او امام است».

َالْقُرْآنُ‌

«ق وَ الْقُرآنِ الْمَجِِیدِ» 

(سوره ق، آیه 1)
حضرت مولا علی امیرمؤمنان‌علیه السلام در بیانی در تفسیر این آیه شریفه فرمود:

«أَنَا ق وَالقُرآنُ الْمَجِیدُ»

(الفضایل، ص 1) 
«من ق و قرآن مجید هستم».
و مراد این است که من قرآن مجسّم هستم.

اَلْعُرْوَةُ الْوُثْقی‌

دستگیره و حلقه محکم 

«لا إِکْراهَ فِی الدِّینِ قَدْ تَبَینَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَی‌ّ فَمَنْ یکْفُرْبِالطّاغُوتِ وَیؤْمِنْ‌بِاللَّهِ فَقَدِاسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَی لَا انْفِصامَ لَها وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ»

(سوره بقره، آیه 256) 
«در قبول دین، اکراهی نیست؛ زیرا راه درست از راه انحرافی، روشن شده. بنابراین، هرکس به طاغوت (بت و شیطان و هر موجود طغیان‌گر) کافر شود و به خدا ایمان آورد، به دستگیره محکمی چنگ زده است، که گسستن برای آن نیست. و خداوند، شنوا و داناست». 

صاحِبُ آیةِ الْبَرائَةِ

آیات ابتدایی سوره مبارکه توبه می‌فرماید: 

«وَأَذانٌ مِنَ اللَّهِ وَرَسُولِهِ إِلَی النّاسِ یوْمَ الْحَجِ‌ّ الأَْکْبَرِ أَنَّ اللَّهَ بَرِی‌ءٌ مِنَ الْمُشْرِکِینَ وَرَسُولُهُ فَإِنْ تُبْتُمْ فَهُوَ خَیرٌ لَکُمْ وَإِنْ تَوَلَّیتُمْ فَاعْلَمُوا أَنَّکُمْ غَیرُ مُعْجِزِی اللَّهِ وَبَشِّرِ الَّذِینَ کَفَرُوا بِعَذابٍ أَلِیمٍ * 

إِلَّا الَّذِینَ عاهَدتُمْ مِنَ الْمُشْرِکِینَ ثُمَّ لَمْ ینقُصُوکُمْ شَیئاً وَلَمْ یظاهِرُوا عَلَیکُمْ أَحَداً فَأَتِمُّوا إِلَیهِمْ عَهْدَهُمْ إِلی مُدَّتِهِمْ إِنَّ اللَّهَ یحِبُّ الْمُتَّقِینَ * 

فَإِذَا انْسَلَخَ الأَْشْهُرُ الْحُرُمُ 

َالسّابِقُونَ‌

«وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ * أُولَئِکَ الْمُقَرَّبُونَ»

(سوره واقعه، آیات 10 و 11) 

«و سومین گروه، پیشگامان پیشگامند، آنها مقرّبانند». 

ابن عباس می‌گوید: 

از پیامبر خدا صلی الله علیه وآله درباره این آیه سؤال کردم، فرمود: