النَّقِیبُ‌

مانند کفیل و ضمین

کسی که در بین قوم اطلاع و آگاهی و معرفتش به مردم و امور آنان از همه بیشتر است.

«وَبَعَثْنا مِنْهُمُ اثْنَی عَشَرَ نَقِیباً»

(سوره مائده، آیه 12)
«و از آنها، دوازده (سرپرست) برانگیختیم».
با توجّه به آیه شریفه، رسول خداصلی الله علیه وآله فرمود:

«مِنْ أَهْلِ بَیتِی اِثْنا عَشَرَ نَقِیباً نُجَباءٌ مُحَدِّثُونَ مُفَهِّمُونَ»

مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ‌

کسی که تمام علم و دانش قرآن نزد اوست.

«قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهِیداً بَینِی وَبَینَکُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ»

(سوره رعد، آیه 43)
«بگو: کافی است خداوند و کسی که علم کتاب نزد اوست، میان من و شما گواه باشند».
از رسول خداصلی الله علیه وآله در مورد این آیه شریفه پرسیدند، فرمود:

«ذاکَ أَخِی عَلِیُّ بْنُ أَبِی طالِبٍ»

(وسائل الشیعه، ج 27، ص 188. تفسیر الکشف والبیان، ج 5، ص 303.)

«مراد از آن، برادرم علی بن ابی‌طالب است».