کسی که تمام علم و دانش قرآن نزد اوست.
«قُلْ کَفیٰ بِاللَّهِ شَهِیداً بَینِی وَبَینَکُمْ وَمَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ»
(سوره رعد، آیه 43)
«بگو: کافی است خداوند و کسی که علم کتاب نزد اوست، میان من و شما گواه باشند».
از رسول خداصلی الله علیه وآله در مورد این آیه شریفه پرسیدند، فرمود:
«ذاکَ أَخِی عَلِیُّ بْنُ أَبِی طالِبٍ»
(وسائل الشیعه، ج 27، ص 188. تفسیر الکشف والبیان، ج 5، ص 303.)
«مراد از آن، برادرم علی بن ابیطالب است».
امام صادق‌علیه السلام نیز فرمود:
«اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا مَنْ عِنْدَهُ عِلْمُ الْکِتابِ»
(بحارالانوار، ج 97، ص 373؛ مفاتیح الجنان، زیارت امیرالمؤمنین در روز میلاد پیامبر.)
«سلام بر تو ای آنکه دانش تمام کتاب آسمانی و علوم الهی نزد اوست».
