ایمان آورنده به خدا و روز قیامت
عباس بن عبدالمطلب و ابن ابی طلحه با یکدیگر مفاخره میکردند که من ساقی حاجیان هستم، آن دیگری هم میگفت: من مسجد الحرام را تعمیر کردم. امیرمؤمنانعلیه السلام که از آنجا میگذشت، فرمود:
من هم به خدا و روز قیامت ایمان آوردم.
ابن عباس میگوید: آیه شریفه نازل شد و کار علی را برتر دانست: «أَجَعَلْتُمْ سِقایةَ الْحآجِّ وَعِمارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرامِ کَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْیوْمِ الْآخِرِ وَجاهَدَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ لایسْتَوُونَ عِنْدَاللَّهِ وَاللَّهُلایهْدِی الْقَوْمَالظّالِمِینَ»
(سوره توبه، آیه 19)
«آیا سیراب کردن حُجّاج، و آباد ساختن مسجد الحرام را، همانند (عمل) کسی قرار دادید که به خدا و روز قیامت ایمان آورده و در راه او جهاد کرده است؟! (این دو) نزد خدا مساوی نیستند و خداوند گروه ظالمان را هدایت نمیکند»
منابع:
(بحارالانوار، ج 36، ص 138. تفسیر الطبری، ج 14، ص 171؛ تفسیر الصنعانی، ج2، ص 269؛ تاریخ دمشق، ج 42، ص 358؛ الدرّ المنثور، ج 5، ص 29؛ المناقب ابن مغازلی، ص 321.)