أَخْلَصُ الْمُؤْمِنِینَ إِیماناً

حضرت مولا امام علی‌علیه السلام، هم اولین مؤمن به رسول خدا و هم امیرمؤمنان است و هم در بین مؤمنان، ایمانش خالص‌ترین ایمان‌هاست.
پیامبر خداصلی الله علیه وآله به آن جناب فرمود:

«أَنْتَ أَوَّلُ الْمُؤْمِنِینَ إِسْلاماً وَأَخْلَصُهُمْ إِیماناً»

(بحارالانوار، ج 96، ص 38)

«تو اولین کسی هستی که به اسلام پیوسته و ایمانت خالص‌ترین ایمان است».

لذا در زیارت مخصوص آن حضرت آمده:

بُرْجُ السَّمآءِ

کاخ و قصر باعظمت آسمانی.

پیامبر اکرم‌صلی الله علیه وآله بعد از تلاوت آیه شریفه «وَالسَّمآءِ ذاتِ الْبُرُوجِ» (آیه۱ سوره بروج) به ابن عباس فرمود: 

«یابْنَ عَبّاسِ! إِنَّ اللَّهَ یقْسِمُ بِالسَّمآءِ ذاتِ الْبُرُوجِ وَیعْنی بِهِ السَّمآءُ وَبُرُوجُها؟ 

قُلْتُ: یا رسولَ اللَّهِ! فَما ذاکَ؟ قالَ: أمَّا السَّمآءُ فَأَنَا وَأَمَّا الْبُرُوجُ فَالْأَئِمَّةُ بَعْدِی أَوَّلُهُمْ عَلِی وَآخِرُهُمْ الْمْهَدِی»

منابع:

(بحارالانوار، ج 36، ص 371؛ الاختصاص، ص 223؛ مناقب آل ابی طالب، ج 1، ص 284.) 

«ای فرزند عباس! خداوند متعال به آسمان که دارای برج‌هاست قسم می‌خورد، و مرادش آسمان و بروج آن است. گفتم: ای رسول خدا منظور از آن چیست؟

فرمود: مراد از آسمان من هستم و امّا بروج، امامان بعد از من هستند که اوّل ایشان علی و آخر آنان مهدی است».

الْإِیمانُ

یکی از نام‌های مولا علی‌علیه السلام در قرآن، ایمان است که به کنایه از آن حضرت تعبیر شده است.  

چنان‌که امام باقرعلیه السلام در مورد آیه شریفه 

«وَمَنْ یکْفُرْ بِالْإِیمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِینَ» 

فرمود: 

«اَلْإِیمانُ فِی بَطْنِ الْقُرْآنِ عَلِی بْنُ أَبِی طالِبٍ، فَمَنْ کَفَرَ بِوِلایتِهِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ».

منبع:

(بحارالانوار، ج 35، ص 348)

«مراد از ایمان در قرآن کریم، علی بن ابی‌طالب است، هرکس به ولایت او کافر شود تمام اعمالش نابود می‌شود». 

در حدیث بعدی از ابن عباس نقل شده که گفته:

أَوْلی بِالْمُؤْمِنِینَ

کسی از جانب خدای تعالی مقامی دارد که نسبت به مردم و مؤمنان از خودشان هم به خودشان سزاوارتر و اولاتر باشد.  

این مقام طبق آیه شریفه 

«النَّبِی أَوْلی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ» 

(سوره احزاب، آیه 6) 

مخصوص پیامبرصلی الله علیه وآله است؛  

لکن هر آنچه پیامبر دارد، امام معصوم نیز دارا می‌باشد،

ِالْإِنْسانُ

در مورد آیه «وَقالَ الْإِنْسانُ ما لَها» ( سوره زلزال، آیه 3) نقل شده که معصوم علیه السلام فرمود: 

مراد از آن، امیر المؤمنین‌علیه السلام است.

منابع:

(بحارالانوار، ج 24، ص 96؛ تفسیر قمی، ج‌2، ص‌433.) 

چنان‌که روزی این آیه را نزد ایشان قرائت کردند، فرمود: 

«فَأَنَا الْإِنْسانُ الَّذِی یقُولُ ما لَکَ»