النُّورُ

از اسامی قرآنی امیرمؤمنان‌علیه السلام، نور است.

«فَالَّذِینَ آمَنُوا بِهِ وَعَزَّرُوهُ وَنَصَرُوهُ وَاتَّبَعُوا النُّورَ الَّذِی أُنْزِلَ مَعَهُ أُولئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»

(سوره اعراف، آیه 157)
«پس کسانی که به او ایمان آوردند، و حمایت و یاری‌اش کردند، و از نوری که با او نازل شده پیروی نمودند، آنان رستگارانند».
ابوبصیر می‌گوید: 

اَلْمُبْتَلیٰ بِه

«إِنَّما یَبْلُوکُمُ اللَّهُ بِهِ وَلَیُبَیِنَنَّ لَکُمْ یَوْمَ الْقِیامَةِ ما کُنْتُمْ فِیهِ تَخْتَلِفُونَ»

(سوره نحل، آیه 92)
«خدای تعالی فقط شما را با این وسیله آزمایش می‌کند، و به یقین در روز قیامت، آنچه را در آن اختلاف داشتید، برای شما روشن می‌سازد». 
امام صادق‌علیه السلام در این باره فرمود: 

مردم به وسیله(حضرت علی) امیرالمؤمنین‌علیه السلام امتحان می‌شوند. 

(بحارالانوار، ج 36، ص 170)

شَجَرَةٌ مُبارَکَةٌ

«یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُبارَکَةٍ زَیتُونَة»

(سوره نور، آیه 35) 

«این چراغ با روغنی افروخته می‌شود که از درخت پربرکت زیتونی گرفته شده». 

روایت شده: 

مراد از شجره مبارکه، علی بن ابی‌طالب‌علیه السلام است. 

منابع:

(بحارالانوار، ج 23، ص 324؛ معانی الاخبار، ص 15)

اَلزُّجاجَةُ

حباب شفّاف و درخشنده

و مصباح نیز یعنی چراغ

«فِیها مِصْباحٌ الْمِصباحُ فِی زُجاجَةٍ»

(سوره نور، آیه 35)

«آن چراغ در حبابی قرار گیرد، حبابی شفاف و درخشنده همچون یک ستاره فروزان».

 فرمود: 

الْإِیمانُ

یکی از نام‌های مولا علی‌علیه السلام در قرآن، ایمان است که به کنایه از آن حضرت تعبیر شده است.  

چنان‌که امام باقرعلیه السلام در مورد آیه شریفه 

«وَمَنْ یکْفُرْ بِالْإِیمانِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ وَهُوَ فِی الْآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرِینَ» 

فرمود: 

«اَلْإِیمانُ فِی بَطْنِ الْقُرْآنِ عَلِی بْنُ أَبِی طالِبٍ، فَمَنْ کَفَرَ بِوِلایتِهِ فَقَدْ حَبِطَ عَمَلُهُ».

منبع:

(بحارالانوار، ج 35، ص 348)

«مراد از ایمان در قرآن کریم، علی بن ابی‌طالب است، هرکس به ولایت او کافر شود تمام اعمالش نابود می‌شود». 

در حدیث بعدی از ابن عباس نقل شده که گفته: