الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ

دلیل و حجّتی که به همه می‌رسد و عالم و جاهل به آن آگاهی پیدا می‌کنند، لذا این حقّ خداست که روز قیامت با همه احتجاج کند. 

همان‌که خدای تعالی در آیه قرآن فرموده: 

«فللّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ» 

و علی حجت بالغه الهی است.

در حدیثی طولانی نقل شده: 

جَنْبُ اللَّهِ‌

«یا حَسْرَتی عَلی ما فَرَّطتُ فِی جَنْبِ اللَّهِ»

(سوره زمر، آیه 56) 

«افسوس بر من از کوتاهی‌هایی که در اطاعت فرمان خدا کردم». 

از امام کاظم‌علیه السلام در مورد این آیه سؤال شد، فرمود: 

مراد از جنب اللَّه در این آیه شریفه، حضرت مولا علی امیرالمؤمنین‌علیه السلام است. 

منبع:

(اصول کافی، ج 1، ص 145) 

و مراد از جنب اللَّه؛ یعنی

الثَّوابُ عِنْدَ اللَّهِ‌

ِ‌«ثَواباً مِنْ عِنْدِ اللَّهِ وَاللَّهُ عِنْدَهُ حُسْنُ الثَّوابِ»؛ 

(سوره آل عمران، آیه 195) 

«این پاداشی است از طرف خداوند، و بهترین پاداش‌ها نزد پروردگار است». 

از اصبغ بن نباته نقل شده:

التِّجارَةُ المُنْجِیةُ

تجارت پر سود و نجات دهنده 

حضرت مولا علی امیرالمؤمنین ‌علیه السلام فرموده است: 

«أَنَا التِّجارَةُ المُرْبِحَةُ الْمُنْجِیةُ مِنَ الْعَذابِ الْأَلِیمِ الَّتِی دَلَّ عَلَیها فِی کِتابِهِ

فَقالَ: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلی تِجارَةٍ تُنْجِیکُمْ مِنْ عَذابٍ أَلِیمٍ»

(سوره صف، آیه 10) 

«من همان تجارت پرسود و نجات دهنده از عذاب دردناک هستم که

بَعْضُ ما یُوحیٰ

«فَلَعَلَّکَ تارِکٌ بَعْضَ ما یُوحیٰ إِلَیکَ وَضَآئِقٌ بِهِ صَدْرُکَ»؛ 

(سوره هود، آیه 12) 

«شاید (ابلاغ) بعض آیاتی را که به تو وحی می‌شود، (به خاطر عدم پذیرش آنها) ترک کنی (و به تأخیر اندازی)، و سینه‌ات از این جهت تنگ (و ناراحت) شود». 

امام صادق‌علیه السلام فرمود: