جَنْبُ اللَّهِ‌

«یا حَسْرَتی عَلی ما فَرَّطتُ فِی جَنْبِ اللَّهِ»

(سوره زمر، آیه 56) 

«افسوس بر من از کوتاهی‌هایی که در اطاعت فرمان خدا کردم». 

از امام کاظم‌علیه السلام در مورد این آیه سؤال شد، فرمود: 

مراد از جنب اللَّه در این آیه شریفه، حضرت مولا علی امیرالمؤمنین‌علیه السلام است. 

منبع:

(اصول کافی، ج 1، ص 145) 

و مراد از جنب اللَّه؛ یعنی اطاعت من اطاعت خداست، پس هرکه در اطاعت من تفریط کند از اطاعت خدا کم گذاشته است. 

منبع:

(بحارالانوار، ج 4، ص 9)

در خطبه غدیر رسول خداصلی الله علیه وآله نیز آمده و خود حضرت مولا علی امیرالمؤمنین‌علیه السلام فرمود: 

«أَنَا جَنْبُ اللَّهِ وَأَنَا بابُ اللَّهِ»؛ 

منابع:

(اصول کافی، ج 1، ص 145؛ بحارالانوار، ج 4، ص 8) 

«منم جنب اللَّه و منم باب اللَّه»

امام صادق‌علیه السلام نیز در زیارت مخصوصه آن حضرت می‌فرماید: 

«وَأَنَّکَ جَنْبُ اللَّهِ وَوَجْهُهُ الَّذِی مِنْهُ یؤْتی»

 منابع:

(بحارالانوار، ج 97، ص 305؛ مفاتیح الجنان، زیارت مطلقه امیرالمؤمنین) 

«گواهی می‌دهم که تو جنب اللَّه هستی و نیز آن وجه الهی که از آن وارد می‌شوند». 

از امام باقرعلیه السلام نقل شده که فرمود: 

معنای جنب اللَّه یعنی هیچ کسی از رسول خداصلی الله علیه وآله به خدا نزدیک‌تر نیست و نیز کسی هم از وصیِّ رسول به رسول نزدیک‌تر نیست، یعنی در قرب و نزدیکی مثل جنب اوست. 

منبع:

(بحارالانوار، ج 4، ص 9)