صاحِبُ آیةِ النَّجْوی‌

پیامبرخداصلی الله علیه وآله خوش‌مشرب و خوش‌برخورد و با مردم مهربان و خودمانی بود، اصحاب هم همیشه و هروقت دوست داشتند به خدمت حضرت می‌رسیدند و با ایشان خلوت نموده، تقاضای ملاقات خصوصی می‌کردند و از هر دری سخن می‌گفتند. 

گاه این مجالس طولانی و زیاد می‌شد و پیامبر خداصلی الله علیه وآله را از کارهایش بازمی‌داشت، تا اینکه آیه شریفه نازل شد:

صاحِبُ آیةِ إِنَّما وَلِیکُمُ اللَّه

«إِنَّما وَلِیّکُمُ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَالَّذِینَ آمَنُوا الَّذِینَ یقِیمُونَ الصَّلاةَ وَیؤْتُونَ الزَّکاةَ وَهُمْ راکِعُونَ»

(سوره مائده، آیه 55) 

«سرپرست و ولی شما، تنها خداست و پیامبر او و آنها که ایمان آورده‌اند؛ همانها که نماز را برپا می‌دارند، و در حال رکوع، زکات می‌دهند».
این آیه شریفه درباره حضرت مولا امام علی‌علیه السلام نازل شده

چنان‌که رسول خداصلی الله علیه وآله آن را تأیید کرده است: 

َالشَّفْعُ‌

«وَالْفَجْرِ * وَلَیالٍ عَشْرٍ * وَالشَّفْعِ وَالْوَتْرِ»

(سوره فجر، آیات 1 - 3) 

«به سپیده‌دم سوگند * و به شب‌های ده‌گانه * و به زوج و فرد». 

جابر جعفی در مورد آیه شریفه می‌گوید: 

مَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ‌

«أَفَمَنْ شَرَحَ اللَّهُ صَدْرَهُ لِلْإِسْلامِ فَهُوَ عَلَی نُورٍ مِنْ رَبِّهِ»

(سوره زمر، آیه 22.) 

«آیا کسی که خدای تعالی سینه‌اش را برای اسلام گشاده و بر فراز مرکبی از نور الهی قرار گرفته (همچون کوردلان گمراه است؟!)». در روایت آمده: 

این آیه شریفه در مورد علی‌علیه السلام و حمزه نازل شده است. منابع:

(تفسیر آلوسی، ج 17، ص 453؛ تفسیر الثعالبی«ثعلبی»، ج 3، ص 322؛ تفسیر المحرر الوجیز، ج 5، ص 474)

شَجَرَةٌ مُبارَکَةٌ

«یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُبارَکَةٍ زَیتُونَة»

(سوره نور، آیه 35) 

«این چراغ با روغنی افروخته می‌شود که از درخت پربرکت زیتونی گرفته شده». 

روایت شده: 

مراد از شجره مبارکه، علی بن ابی‌طالب‌علیه السلام است. 

منابع:

(بحارالانوار، ج 23، ص 324؛ معانی الاخبار، ص 15)