اَلْمُنْتَقِمُ

«فَإِمّا نَذْهَبَنَّ بِکَ فَإِنّا مِنْهُمْ مُنتَقِمُونَ»

(سوره زخرف، آیه 41)
«و هرگاه تو را از میان آنها ببریم، حتماً از آنان انتقام خواهیم گرفت».
از جابر و ابن عباس نقل شده است: 

مراد از منتقمون، در آیه شریفه امیرالمؤمنین‌علیه السلام است؛ یعنی خدا به وسیله امام انتقام می‌گیرد.

اَلْْمُصَدِّقُ

«وَالَّذِی جآءَ بِالصِّدْقِ وَصَدَّقَ بِهِ أُولئِکَ هُمُ الْمُتَّقُونَ»

(سوره زمر، آیه 33)
«امّا کسی که سخن راست بیاورد و کسی که آن را تصدیق کند، آنان پرهیزکارانند».
امام باقرعلیه السلام فرمود: 

مراد از «بِالصِّدْقِ» در آیه شریفه رسول خداصلی الله علیه وآله، و مراد از «صَدَّقَ بِهِ» (تصدیق کننده پیامبر) امیرمؤمنان‌علیه السلام است.

اَلْمَشْهود

یکی دیگر از اسامی امیرمؤمنان‌علیه السلام در قرآن کریم، مشهود است.
امام صادق‌علیه السلام در مورد آیه شریفه 

«وَشاهِدٍ وَمَشْهُودٍ»

(سوره بروج، آیه 3) فرمود:

«اَلنَّبِیُّ وَأَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ‌علیهما السلام»

(بحارالانوار، ج‌36، ص‌115؛ اصول‌کافی ج‌1، ص‌425.)
«مراد از شاهد رسول خداصلی الله علیه وآله است و مراد از مشهود نیز امیرمؤمنان‌علیه السلام است».
در مورد شاهد و مشهود تفاسیر دیگری هم شده؛ مثلاً مراد روز جمعه و روز عرفه است.
در بخشی از زیارت حضرت‌علیه السلام وارد شده:

اَلْمُرْتَضیٰ مِنَ الرَّسولِ

حضرت مولا علی امیرمؤمنان‌علیه السلام به سلمان فرمود: آیا این آیه را قرائت کرده‌ای؟

«عالِمُ الْغَیبِ فَلا یُظْهِرُ عَلیٰ غَیبِهِ أَحَداً * إِلّا مَنِ ارْتَضیٰ مِنْ رَسُولٍ»

(سوره جن، آیه 26 و 27)
«دانای غیب اوست و کسی را بر اسرار غیبش آگاه‌نمی‌سازد مگر رسولانی‌که آنان‌را برگزیده».

اَلْمُجاهِد

جهاد کننده در راه خدا 

کسی که در کارهای مشکل، سعی و کوشش و تلاش می‌کند.
این کلمه بیشتر با عنوان «مجاهد فی سبیل اللَّه» به کار رفته و از القابی است که خدای متعال برای امیرمؤمنان‌علیه السلام بیان فرموده است:

«ذاکَ الْمُجاهِدُ فِی سَبِیلِی وَالْمُقاتِلُ لِناکِثِی عَهْدِی وَالْقاسِطِینَ فِی حُکْمِی وَالْمارِقِینَ مِنْ دِینِی» 

(بحارالانوار، ج 38، ص 107؛ امالی صدوق، ص 547، مجلس 81، حدیث 17)