حَقُّ الْیقِینِ‌

 حقیقت و اصل یقین خالص. 

«وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیقِینِ»؛ 

«و آن یقین خالص است». 

(سوره حاقه، آیه 51)

در تفسیر این آیه شریفه، از امام صادق‌علیه السلام نقل شده: 

منظور، علی بن ابی‌طالب‌علیه السلام است. 

منبع:(بحارالانوار، ج 36، ص 149)

حِزْبِیلٌ‌

 نام همان مؤمن آل فرعون است که در قرآن به آن اشاره شده است، که می‌فرماید: 

«وَقالَ رَجُلٌ مُؤْمِنٌ مِنْ آلِ فِرْعَوْنَ یکْتُمُ إِیمانَهُ أَتَقْتُلُونَ رَجُلاً أَنْ‌یقُولَ رَبِّی‌اللَّهُ وَقَدْجآءَکُمْ بِالْبَیناتِ مِنْ رَبِّکُمْ وَإِنْ یکُ کاذِباً فَعَلَیهِ کَذِبُهُ وَإِنْ یکُ صادِقاً یُصِبْکُمْ بَعْضُ الَّذِی یعِدُکُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کَذّابٌ»؛ 

(سوره غافر، آیه 28) 

«و مرد مؤمنی از آل فرعون که ایمان خود را پنهان می‌داشت گفت: آیا می‌خواهید مردی را بکشید به خاطر این‌که می‌گوید: 

الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ

دلیل و حجّتی که به همه می‌رسد و عالم و جاهل به آن آگاهی پیدا می‌کنند، لذا این حقّ خداست که روز قیامت با همه احتجاج کند. 

همان‌که خدای تعالی در آیه قرآن فرموده: 

«فللّهِ الْحُجَّةُ الْبالِغَةُ» 

و علی حجت بالغه الهی است.

در حدیثی طولانی نقل شده: 

جَنْبُ اللَّهِ‌

«یا حَسْرَتی عَلی ما فَرَّطتُ فِی جَنْبِ اللَّهِ»

(سوره زمر، آیه 56) 

«افسوس بر من از کوتاهی‌هایی که در اطاعت فرمان خدا کردم». 

از امام کاظم‌علیه السلام در مورد این آیه سؤال شد، فرمود: 

مراد از جنب اللَّه در این آیه شریفه، حضرت مولا علی امیرالمؤمنین‌علیه السلام است. 

منبع:

(اصول کافی، ج 1، ص 145) 

و مراد از جنب اللَّه؛ یعنی

التِّجارَةُ المُنْجِیةُ

تجارت پر سود و نجات دهنده 

حضرت مولا علی امیرالمؤمنین ‌علیه السلام فرموده است: 

«أَنَا التِّجارَةُ المُرْبِحَةُ الْمُنْجِیةُ مِنَ الْعَذابِ الْأَلِیمِ الَّتِی دَلَّ عَلَیها فِی کِتابِهِ

فَقالَ: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّکُمْ عَلی تِجارَةٍ تُنْجِیکُمْ مِنْ عَذابٍ أَلِیمٍ»

(سوره صف، آیه 10) 

«من همان تجارت پرسود و نجات دهنده از عذاب دردناک هستم که