بَأْسٌ شَدِیدٌ

بأس به معنای سخت و شجاع

و منظور، کسی است که با شجاعت و دلاوری خود موجب عذاب دشمنان است.

از امام باقر و امام رضاعلیهما السلام روایت شده که فرمودند: 

مراد از 

«لِینْذِرَ بَأْساً شَدِیداً مِنْ لَدُنْهُ» 

(سوره کهف، آیه 2) 

«... تا (بدکاران را) از عذاب شدید او بترساند».) 

علی‌علیه السلام است. 

منبع:

(تأویل الآیات، ص 285)

«وَهُوَ لَدُنْ رَسُولِ اللَّهِ‌صلی الله علیه وآله قاتَلَ مَعَهُ عَدُوَّهُ» 

منابع:

(بحارالانوار، ج 41، ص 64 و ج 36، ص 21؛ مناقب آل ابی طالب، ج 2، ص 81) 

«او نزد رسول خداصلی الله علیه وآله با دشمنان آن حضرت جنگ می‌کند».