حَقُّ الْیقِینِ‌

 حقیقت و اصل یقین خالص. 

«وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیقِینِ»؛ 

«و آن یقین خالص است». 

(سوره حاقه، آیه 51)

در تفسیر این آیه شریفه، از امام صادق‌علیه السلام نقل شده: 

منظور، علی بن ابی‌طالب‌علیه السلام است. 

منبع:(بحارالانوار، ج 36، ص 149)

اَلْحَقُّ‌

«وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنْ شآءَ ...»

(سوره کهف، آیه 29) 

«بگو: این حقّ است از سوی پروردگار شما! هرکس می‌خواهد...». 

در مورد این آیه، از امام باقرعلیه السلام نقل شده که فرمود: 

بَعْضُ ما یُوحیٰ

«فَلَعَلَّکَ تارِکٌ بَعْضَ ما یُوحیٰ إِلَیکَ وَضَآئِقٌ بِهِ صَدْرُکَ»؛ 

(سوره هود، آیه 12) 

«شاید (ابلاغ) بعض آیاتی را که به تو وحی می‌شود، (به خاطر عدم پذیرش آنها) ترک کنی (و به تأخیر اندازی)، و سینه‌ات از این جهت تنگ (و ناراحت) شود». 

امام صادق‌علیه السلام فرمود: 

َاَلْبَصِیرُ

«وَما یسْتَوِی الْأَعْمی وَالْبَصِیرُ * وَلَا الظُّلُماتُ وَلَا النُّورُ * وَلَا الظِّلُّ وَلَا الْحَرُورُ»؛ 

(سوره فاطر، آیات 19 - 21) 

«و نابینا (کور) و بینا. و نه تاریکی‌ها و نه روشنایی. 

و نه سایه (آرام‌بخش) و نه باد داغ و سوزان هرگز برابر نیستند». 

از ابن عباس نقل شده: 

بُرْجُ السَّمآءِ

کاخ و قصر باعظمت آسمانی.

پیامبر اکرم‌صلی الله علیه وآله بعد از تلاوت آیه شریفه «وَالسَّمآءِ ذاتِ الْبُرُوجِ» (آیه۱ سوره بروج) به ابن عباس فرمود: 

«یابْنَ عَبّاسِ! إِنَّ اللَّهَ یقْسِمُ بِالسَّمآءِ ذاتِ الْبُرُوجِ وَیعْنی بِهِ السَّمآءُ وَبُرُوجُها؟ 

قُلْتُ: یا رسولَ اللَّهِ! فَما ذاکَ؟ قالَ: أمَّا السَّمآءُ فَأَنَا وَأَمَّا الْبُرُوجُ فَالْأَئِمَّةُ بَعْدِی أَوَّلُهُمْ عَلِی وَآخِرُهُمْ الْمْهَدِی»

منابع:

(بحارالانوار، ج 36، ص 371؛ الاختصاص، ص 223؛ مناقب آل ابی طالب، ج 1، ص 284.) 

«ای فرزند عباس! خداوند متعال به آسمان که دارای برج‌هاست قسم می‌خورد، و مرادش آسمان و بروج آن است. گفتم: ای رسول خدا منظور از آن چیست؟

فرمود: مراد از آسمان من هستم و امّا بروج، امامان بعد از من هستند که اوّل ایشان علی و آخر آنان مهدی است».