خَصْمُ الْکُفّارِ

«هذانِ خَصْمانِ اخْتَصَمُوا فِی رَبِّهِمْ»

(سوره حج، آیه 19) 

«اینان دو گروه‌اند که درباره پروردگارشان به مخاصمه و جدال پرداختند». 

روایات بسیاری در کتب شیعه و اهل سنّت نقل شده: 

این آیه شریفه درباره امیرالمؤمنین علی‌علیه السلام و حمزه و عبیده در جنگ بدر نازل شده است. 

منابع:(السنن الکبری، ج 3، ص 391؛ تفسیر الطبری، ج 10، ص 131؛ صحیح مسلم، ج 4، ص 34.)

َالْخاشِعُ فِی الْقُرْآن

«وَاسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَالصَّلاةِ وَإِنَّها لَکَبِیرَةٌ إِلّا عَلَی الْخاشِعِینَ»؛ 

«ازصبر و نماز یاری جویید و بااستقامت و مهار هوس‌های درونی و توجه به پروردگار، نیرو بگیرید. 

(سوره بقره، آیه 45) 

این کار جز برای خاشعان، خیلی بزرگ است». 

الخاشع یکی از اسامی قرآنی حضرت علی امیرمؤمنان‌علیه السلام است. 

حَقُّ الْیقِینِ‌

 حقیقت و اصل یقین خالص. 

«وَإِنَّهُ لَحَقُّ الْیقِینِ»؛ 

«و آن یقین خالص است». 

(سوره حاقه، آیه 51)

در تفسیر این آیه شریفه، از امام صادق‌علیه السلام نقل شده: 

منظور، علی بن ابی‌طالب‌علیه السلام است. 

منبع:(بحارالانوار، ج 36، ص 149)

اَلْحَقُّ‌

«وَقُلِ الْحَقُّ مِنْ رَبِّکُمْ فَمَنْ شآءَ ...»

(سوره کهف، آیه 29) 

«بگو: این حقّ است از سوی پروردگار شما! هرکس می‌خواهد...». 

در مورد این آیه، از امام باقرعلیه السلام نقل شده که فرمود: 

َالْحَسْرَةُ

«وَإِنَّهُ لَحَسْرَةٌ عَلَی الْکافِرِینَ»؛ 

(سوره حاقه، آیه 50) 

«و او مایه حسرت کافران است». 

از امام صادق‌علیه السلام نقل شده:

مراد از «الحسرة» در این آیه شریفه