َالذّاکِرُ

کسی که ذکر خدای تعالی را می‌گوید و او را در هر حال به یاد می‌آورد.

حضرت مولا علی امیرالمؤمنین‌علیه السلام می‌فرماید: 

«أَنَا الذّاکِرُ یقُولُ اللَّهُ عَزَّوَجَلَّ: 

«اَلَّذِینَ یذْکُرُونَ اللَّهَ قِیاماً وَقُعُوداً وَعَلی جُنُوبِهِمْ» 

(سوره آل عمران، آیه 191)» 

منبع:

(بحارالانوار، ج 35، ص 46؛ معانی الاخبار، ص 58) 

«من همان ذاکری هستم که خداوند می‌فرماید: «کسانی که در حال ایستاده، نشسته و به پهلو خوابیده به یاد خدا هستند»».

دِینُ الْحَقِ‌ّ

ِ‌ّ«هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَدِینِ الْحَقِ‌ّ لِیظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ»

(سوره صف، آیه 9) 

«او کسی است که رسول خود را با هدایت و دین حق فرستاد تا او را بر همه ادیان غالب سازد، هر چند مشرکان کراهت داشته باشند». 

محمّد بن فضیل می‌گوید:

َاَلدّاعِی‌

«یَوْمَئِذٍ یَتَّبِعُونَ الدّاعِیَ لا عِوَجَ لَهُ»

(سوره طه، آیه 108) 

«در آن روز، همه از دعوت کننده الهی پیروی نموده، و قدرت بر مخالفت او ندارند». 

امام کاظم‌علیه السلام فرمودند:

از پدرم(امام صادق علیه السلام) درباره این آیه پرسیدم، فرمود: 

مراد از داعی، علی‌علیه السلام است. 

(بحارالانوار، ج 36، ص 127)

دابَّةُ الْأَرْض

جنباننده و گرداننده روی زمین

چنان‌که آیه شریفه می‌فرماید: 

«وَإِذا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَیهِمْ أَخْرَجْنا لَهُمْ دآبَّةًمِنَ‌الْأَرْضِ‌تُکَلِّمُهُم ْ‌أَنَ‌النّاسَ‌کانُوابِآیاتِنالایوقِنُونَ»

(سوره نمل، آیه 82) 

«وقتی فرمان عذاب آنها رسد (و در آستانه رستاخیز قرار گیرند)، جنباننده‌ای(جنبنده ای) را از زمین برای آنها خارج کنیم که

خَصْمُ الْکُفّارِ

«هذانِ خَصْمانِ اخْتَصَمُوا فِی رَبِّهِمْ»

(سوره حج، آیه 19) 

«اینان دو گروه‌اند که درباره پروردگارشان به مخاصمه و جدال پرداختند». 

روایات بسیاری در کتب شیعه و اهل سنّت نقل شده: 

این آیه شریفه درباره امیرالمؤمنین علی‌علیه السلام و حمزه و عبیده در جنگ بدر نازل شده است. 

منابع:(السنن الکبری، ج 3، ص 391؛ تفسیر الطبری، ج 10، ص 131؛ صحیح مسلم، ج 4، ص 34.)