ذِی الْقُربی

مراد از ذی القربی در آیات شریفه، اهل‌بیت پیامبر علیهم السلام و افضل ایشان حضرت مولا علی امیرمؤمنان‌علیه السلام است. 

منابع:

(الاحتجاج، ج‌2، ص‌306. المعجم الصغیر ج‌1، ص 76؛ شواهد التنزیل، ج 1، ص 189) 

از جمله در آیه شریفه می‌فرماید: 

«وَاعْلَمُوا أَنَّما غَنِمْتُمْ مِنْ شَی‌ءٍ فَأَنَّ للَّهِ‌ِ خُمُسَهُ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِی الْقُرْبی ..»

(سوره انفال، آیه 41) {آیه خمس}

«بدانید هر غنیمتی بدست آورید، خمس آن برای خدا و پیامبر، و برای ذی‌القربی و ... است».