َالْوَسِیلَةُ

وسیله یعنی واسطه و چیزی که دیگران به واسطه آن، به خدا تقرب می‌جویند.

خداوند می‌فرماید: 

«وَابْتَغُوا إِلَیهِ الْوَسِیلَةَ»

(سوره مائده، آیه 35)

«و وسیله‌ای برای تقرّب به او بجویید».

و امیرمؤمنان‌علیه السلام فرمود: 

من آن وسیله هستم، با فرزندانم.

(مناقب آل ابی طالب، ج 3، ص 75)

َالسَّبِیلُ‌

به معنی راه

از القاب حضرت مولا علی امیرالمؤمنین ‌علیه السلام در قرآن است. 

«یا لَیتَنِی اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِیلاً»

(سوره فرقان، آیه 27) 

«ای کاش با رسول خدا راهی برگزیده بودم». 

امام باقرعلیه السلام در مورد این آیه شریفه فرمود: 

ذُو مَتْرَبَةٍ

«أَوْ مِسْکِیناً ذا مَتْرَبَةٍ»

(سوره بلد، آیه 16) 

«یا مستمندی خاک‌نشین را». 

نقل شده: 

امام باقرعلیه السلام در مورد این آیه فرمود: 

مراد حضرت علی امیرالمؤمنین‌علیه السلام است؛ او مَترَب بالعلم است؛ از نظر علم از همه بی‌نیاز است، و به اندازه کل زمین علم دارد. 

منابع:

(بحارالانوار، ج‌24، ص‌282؛ تفسیرقمی، ج‌2،ص‌422.)