أَخُو الرَّسُولِ‌

کسی که پیامبرخداصلی الله علیه وآله او را برادر خود گرفت. 

آن‌گاه که پیامبر خداصلی الله علیه وآله بین مسلمانان عقد و پیمان اخوت و برادری برقرارنمود، علی‌علیه السلام تنها ماند. پس عرض کرد: یا رسول اللَّه! آیا مرا با کسی برادر نکردی؟ فرمود:

«یا عَلِیّ! أَنْتَ أَخِیّ»

(مناقب آل ابی طالب، ج 3، ص 104؛ الصوارم المهرقة، ص 209؛ کنز العمال، ج 13، ص 150؛ فضائل الصحابة، ج 2، ص 663؛ المستدرک علی‌الصحیحین، ج 3، ص 15)

«ای علی! تو برادر من هستی».

و در جای دیگر نیز فرمود:

«مَکْتُوبٌ عَلیٰ بابِ الْجَنَّةِ: لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللَّهِ، عَلِیٌّ أَخُو رَسُولِ اللَّهِ»

(بحارالانوار، ج 7، ص 231. جامع الاحادیث، ج 19، ص 449؛ تاریخ بغداد، ج 6، ص 387؛ المعجم الاوسط، ج 5، ص 343؛ الکامل فی الرجال، ج 6، ص 2103)

«بر بالای در بهشت چنین نوشته شده است: خدایی جز اللَّه نیست، محمّد رسول خدا و علی برادر پیامبر خداست».

و ما هم این‌گونه شهادت می‌دهیم:

أَحَبُّ الْخَلْقِ إِلَی اللَّهِ‌

محبوب‌ترین خلق نزد خدا

روزی مرغ بریانی را برای رسول خداصلی الله علیه وآله هدیه آوردند، آن حضرت از خدای تعالی درخواست کرد: 

خدایا! محبوب‌ترین بندگانت را نزد من بفرست تا در خوردن این مرغ، با من شریک شود. 

مدتی نگذشت حضرت مولا علی امیرالمؤمنین علیه السلام وارد شد.

أَحَبُّ إِخْوانِ الرَّسُولِ‌

رسول اکرم‌صلی الله علیه وآله درباره حضرت مولا علی امیر مؤمنان‌علیه السلام فرمود:

«أَحَبُّ إِخْوانِی إِلَیّ عَلِی بْنُ أَبِی طالِبٍ، وَأَحَبُّ أَعْمامِی إِلَیَّ حَمْزَةُ»

(امالی صدوق، مجلس 82، حدیث 7)
«محبوب‌ترین برادرانم، علی است و بهترین عموهایم حمزه است».

أَبُو الْأَئِمَّةِ

پدر امامان

عنوانی است که رسول خداصلی الله علیه وآله در حقّ حضرت فرمود:

«أَنْتَ الْإِمامُ، أَبُوالْأَئِمَّةِ أَحَدَ عَشَرَ مِنْ صُلْبِکَ»

(بحارالانوار، ج 36، ص 335)
«تو امام هستی، پدر یازده امام که همه از صلب تو هستند».
امام علی‌علیه السلام پدر امامان معصوم‌علیهم السلام است؛ یعنی همه امامان از نسل او و از فرزندان امام حسین‌علیه السلام هستند.

ِابْنُ عَمِ‌ّ الرَّسُولِ‌

حضرت علی‌علیه السلام پسر عموی رسول خداصلی الله علیه وآله است، البته در دایره دین الهی قرابت نسبی و سببی جایگاهی ندارد؛ لکن در کنار سایر مناقب و فضایل علی‌علیه السلام، این قرابت و نزدیکی با پیامبر خداصلی الله علیه وآله خود ارزش و فضیلتی دیگر محسوب می‌گردد.
پیامبرخداصلی الله علیه وآله فرمود:

«عَلِیٌّ أَخِی وَصاحِبِی وَابْنُ عَمِّی»

(الصراط المستقیم، ج 2، ص 81؛ مناقب آل ابی طالب، ج 2، ص 186. تاریخ ابن عساکر، ج 1، ص 131)
در زیارت مخصوصه آن حضرت در روز یکشنبه آمده است: